رنگ بندی کابل ها
رنگ بندی کابل ها بر اساس اصول تخصصی انجام می گیرد. استاندارد های زیادی برای شناسایی انواع کابل های برق وجود دارد که بسیاری از آنها به کد های رنگ، متکی هستند. جالب است بدانید که همه کد های رنگی مربوط به کابل ها، یکسان نیستند و برخی حتی با یکدیگر در تضاد هستند. کدام استاندارد رنگ بندی کابل ها باید در تاسیسات شما استفاده شود؟ این به مکان، نوع نصب، ولتاژ و عوامل دیگر بستگی دارد. تیم تخصصی دیجی کلنگ، یک راهنمای استاندارد در مورد رنگ بندی سیم و کابل ها ارائه می دهد که به شما کمک می کند با خیال راحت عملکرد یک سیم و نحوه تغذیه یک دستگاه یا مدار را شناسایی کنید.
علائم رنگ بندی کابل و سیم برق
کابل های برق 120 ولتی و 240 ولتی غیر فلزی (یا NM) از دو بخش اصلی تشکیل می شوند: روکش پلاستیکی بیرونی (یا ژاکت) و سیم های داخلی با کد رنگی.
غلاف، سیم های داخلی را به هم متصل می کند و علامت های بیرونی آن تعداد سیم ها و اندازه سیم (گیج) درون غلاف را نشان می دهد. رنگ روکش کاربرد های توصیه شده را نشان می دهد. به عنوان مثال، روکش سفید به این معنی است که سیم های داخلی 14 گیج هستند و روکش زرد نشان دهنده 12 گیج بودن آنها است.
اما با نگاهی عمیق تر، رنگ بندی کابل های داخل غلاف نشان می دهد که سیم های رنگی مختلف اهداف متفاوتی را انجام می دهند. کد ملی برق (NEC) می گوید که سفید یا خاکستری باید برای هادی های خنثی استفاده شود و سیم های مسی یا سبز لخت باید به عنوان سیم های زمین استفاده شوند.
سیستم کد گذاری رنگ بندی کابل های برق
کابل مشکی رنگ
عایق سیاه همیشه برای سیم های گرم استفاده می شود و در اکثر مدار های استاندارد خانگی رایج است.
اصطلاح “گرم” برای سیم های منبعی استفاده می شود که برق را از تابلوی خدمات برق به مقصدی مانند چراغ یا پریز حمل می کنند. حتی اگر شما مجاز به استفاده از سیم سفید به عنوان سیم داغ با علامت گذاری آن با نوار برق هستید، برعکس آن توصیه یا مجاز نیست.
به عبارت دیگر، از سیم سیاه به عنوان سیم خنثی یا زمین و یا برای هر هدفی غیر از حمل بار های الکتریکی زنده استفاده نکنید.
کابل های قرمز رنگ
سیم های قرمز برای تعیین سیم های داغ استفاده می شود. گاهی اوقات از سیم های قرمز به عنوان سیم داغ دوم در تاسیسات 240 ولتی استفاده می شود. یکی دیگر از کاربرد های مفید برای سیم های قرمز، اتصال آشکار ساز های دود سیم دار سخت است، به طوری که اگر یکی از آلارم ها فعال شود، همه زنگ های دیگر به طور همزمان خاموش شوند.
کابل های سفید با نوار سیاه یا قرمز
در رنگ بندی کابل ها هنگامی که یک سیم سفید با علامت رنگی قرمز یا سیاه مشخص می شود، این اغلب نشان می دهد که از آن به عنوان سیم داغ استفاده می شود تا سیم خنثی. به طور معمول، این، با یک نوار الکتریکی سیاه یا قرمز ( ممکن است از رنگ های دیگر استفاده شود) که در اطراف عایق سیم پیچیده شده است، نشان داده می شود.
یک سیم سفید در یک کابل دو سیمه ممکن است برای سیم داغ دوم در یک دستگاه 240 ولتی یا مدار خروجی استفاده شود. این سیم سفید را باید چندین بار با نوار الکتریکی سیاه حلقه کرد تا نشان دهد که برای چیزی غیر از یک خنثی استفاده می شود.
کابل های مسی برهنه
کابل های مسی لخت رایج ترین نوع سیم هایی هستند که برای اتصال به زمین استفاده می شوند. تمام وسایل برقی باید به زمین متصل شوند. در صورت بروز خطا، اتصال به زمین مسیر امنی را برای حرکت برق فراهم می کند. سیم های مسی لخت به دستگاه های الکتریکی مانند سوئیچ ها، پریز ها و وسایل و همچنین قاب ها یا محفظه های لوازم فلزی متصل می شوند. جعبه های الکتریکی فلزی نیز به اتصال زمین نیاز دارند زیرا از مواد رسانا ساخته شده¬اند. جعبه های پلاستیکی نارسانا هستند و نیازی به اتصال به زمین ندارند.
کابل های سبز رنگ
گاهی اوقات برای اتصال به زمین از سیم های عایق سبز استفاده می شود. توجه داشته باشید که هرگز از سیم سبز برای هدفی غیر از اتصال زمین استفاده نکنید.
کابل های های سفید یا خاکستری
در رنگ بندی کابل ها؛ سفید یا خاکستری نشان دهنده سیم خنثی است. هنگام بررسی سیم سفید یا خاکستری، مطمئن شوید که در نوار برق پیچیده نشده باشد.
این نشان دهنده سیم داغ است. سیم های قدیمی گاهی اوقات ممکن است بسته بندی نوار الکتریکی خود را از دست بدهند. بنابراین، اگر جعبه دارای یک حلقه نوار شل در داخل آن باشد، این احتمال وجود دارد که از سیم خنثی جدا شده باشد.
اصطلاح خنثی می تواند به طور خطرناکی فریبنده باشد زیرا به نظر می رسد به معنای سیم غیر برق دار باشد. مهم است که توجه داشته باشید که سیم های خنثی نیز ممکن است حامل برق باشند و می توانند شما را شوکه کنند.
در حالی که سیم هایی که به عنوان گرم تعیین می شوند (سیم های عایق مشکی یا قرمز) برق را از پانل سرویس (جعبه بریکر) به دستگاه منتقل می کنند، سیم های خنثی برق را به پانل سرویس بر می گرداند. بنابراین، هر دو سیم داغ و خنثی پتانسیل ایجاد شوک و آسیب به شما را دارند.
کابل های آبی و زرد
سیم های آبی و زرد در رنگ بندی کابل ها گاهی به عنوان سیم های داغ در داخل مجرای برق استفاده می شوند. جالب است بدایند که به ندرت سیم های آبی و زرد در کابل NM یافت می شود. سیم های آبی معمولا در برنامه های سوئیچ سه طرفه و چهار طرفه استفاده می شود.
شاید دوست داشته باشید: کاربرد شیلد در کابل
سخن پایانی
سیم کشی مورد استفاده برای برنامه های مخابراتی یا شبکه های کامپیوتری از رویکرد متفاوتی برای رنگ بندی کابل های داده استفاده می کند. در حالی که رنگ می تواند به سرعت برخی از اطلاعات را ارائه دهد، مقدار اطلاعات محدود است. به عنوان مثال، اگر نشانگر کابل آبی باشد، ممکن است نشان دهد که بخشی از زیر گروه خاصی از شبکه محلی است.
با این حال، متن چاپ شده روی برچسب می تواند مشخص کند که کدام ایستگاه کاری خاص از آن کابل استفاده می کند، به کدام پورت روی سرور که باید به آن متصل شود، مربوط است و همچنین زمانی که کابل نصب شده است را نشان می دهد.
نشانگر های سیم باید در هنگام نصب و نگهداری عادی سیستم های سیم کشی قابل مشاهده باشند. هنگامی که آن برچسب ها از متن چاپ شده استفاده می کنند، باید از چاپ با کنتراست بالا و با دوام استفاده کنند. علامت گذاری ها باید به اندازه کافی دوام داشته باشند تا در طول زمان، مشخصات کابل ها را نشان دهند.
